जीवन जिउने खेल, हारेपछि

जीवन जिउने खेल, हारेपछि सिंके हजुर
उनले मलाई माया, मारेपछि सिंके हजुर

भुल उन्लाई मेरो मान्नु,हृदय भित्रै ठान्नु
साँढे संझी हलो-जुवा,नारेपछी सिंके हजुर

मात्र क्षणिक साथ भो, विस्वासको घात भो
आफ्नै छायाँले आफु,लघारेपछि सिंके हजुर

दुखको बिल्ला भिर्यो,जिन्दगीले पिर्नु पिर्यो
सुन समान आरनमा,खारेपछी सिंके हजुर

प्रेमको बिरुवा सार्नुथ्यो,फूल पनि फूलाउँनुथ्यो  
 रेग्स्थानको खरेडिमा, सारेपछि सिंके हजुर